As W.P.Mackey sien schottisches Ollenhuus verleet, stook höm sien Moder een Bibel in de Kuffer, de se mit een persöönlik Widmung un een Bibelvers verseeg harr.

Mit de Tied entwickelde sük de jung Mackey to een gleihnig Atheisten un egende sük een sien Gottlosigkeid daarna Levenswandel an. He versackde immer mehr in Spriet un lastern. Uplest he broch de Bibel in de Pandhuus, um sük mit Snaps versörgen to könen.

Trotz sien slecht Verhollen he wurr en leep good Doktor, steeg sogaar to de Chefdoktor van dat grooteste Edinburgher Krankenhuus up.

An en Dag wurr in sien Deensttied een grausaam verstümmelt Patient inlevert. Dr.Mackey wunnert sük över de Tofreewesen, de disse Minsk utstrahlt. Toeerst versöchde de Doktor hüm wies to maken, dat all sall wedder good. Doch de Patient bestunn daarup to weten, wo lang he noch to leven harr. Uplest de Doktor see:„Höchstens noch dree Stünnen.“

To de Verwunnern van de Doktor see de Keerl: „Ik bün paraat. Ik bün reddt un hebb kien Bang to doodgahn. Ik sall to de Heer Jesus gahn.“ Denn froog he, of man hüm een besünnern Book van sien Vermieter halen kunn.

Dr. Mackey droog een Bode up, dat Book to halen; denn he wiedermook an sien Arbeid in de Krankenhuus. Doch muss he alltied an de sinnig Toversicht dit Keerl denken. Waarher harr he disse blot?

Later he keem torügg un froog de Swester, wo dat de Patienten geiht. “ He is för wat Minüten inslapen.“ „Waar is dat Book, nadat he verlangt harr?“ „Dat liggt unner dat Küssen, unner dat he dat sülvst stoken hett.“ As de Doktor unner dat Küssen greep, keem een Bibel to de Vörschien. He klapptde de Bibel bi de Eersten Sied up, un daar he to sehn kreeg sien egen Naam, de Naam sien Moder un een Bibelvers. Dat was de Bibel, de hüm sien Moder mitgeven harr, as he van Tohuus weg to de Universität gung, de he denn verköfft harr. Mackey stoov mit de Bibel in sien Büro, full up de Knejen un trüggelde Gott um Gnaad an. He duun Buße över sien sünnvull Leven un nohm Christus as Heergott un Redder an. Later he schreev een Book mit de Titel „Gnaad un Wahrheid“ un predigde de gode Naricht van de Selenhülp vör unzähligen Lüü.

Quelle: MacDonald W. (1997). Ein Gott der Wunder tut. CLV Bielefeld..(Übersetzt v. HaMiBo 2016)